Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Moehringia pentandra & Blitum bonus-henricus

fotò
fotò
Lineto(-di-cinq-estamino)

Moehringia pentandra

Caryophyllaceae

Nom en français : Sabline à cinq étamines.

Descripcioun :
Aquesto lineto, pulèu raro, trachis dins lis esboudèu, li sablo e sus li cengle. Coume tóuti li meno dóu gènre Moehringia, s'atrobo un meno de biasso pèr li fournigo sus la grano que l'emporton pèr nourri si babo, l'elaiosome (vèire la fotò à man drecho). Li fueio soun larjo e pecouiado emé quàsi ges de péu (aleva sus lou pecou). Se recounèis tambèn à si grano picoutado. Apoundèn que souvènti fes i'a ges de petalo.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Moehringia
Famiho : Caryophyllaceae


Ordre : Caryophyllales

Coulour de la flour : Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2 mm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Abriéu à jun

Liò : Esboudèu - Cengle - Sablo - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Moehringia pentandra J.Gay, 1832 (= Moehringia trinervia subsp. pentandra (J.Gay) Nyman, 1878 )

fotò
fotò
Sangàri

Blitum bonus-henricus

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.

Nom en français : Epinard sauvage.

Descripcioun :
Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.

Usanço :
"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.

Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae


Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun

Liò : Cast - Ermas - Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829 (= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RRR
ges
R
ges
ges
C
CCC
CCC

Moehringia pentandra & Blitum bonus-henricus

RR
RR
RR
R
R
RRR
ges
ges

Coumpara Lineto(-di-cinq-estamino) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sangàri emé uno autro planto

fotò